θυγατρίνη

θυγατρίνη, ἡ (Α)

η θυγατέρα*.

[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. θυγατρ- τού θυγάτηρ (πρβλ. γεν. θυγατρ-ός, δοτ. θυγατρ-ί) + κατάλ. -ίνη (πρβλ. ελλεβορ-ίνη, χοιρ-ίνη)].